Według ocen objawy depresyjne występują u co najmniej 8 proc. mieszkańców naszego kraju. Zbyt rzadkie rozpoznawanie depresji bierze się stąd, że przybiera nieraz maskę innych chorób.
Depresja jest dolegliwością równie uciążliwą dla chorego, jak i jego otoczenia. Konsekwencją jej trwania jest realna możliwość wyobcowania chorego nawet z najbliższego, rodzinnego mu grona. Stan ten uniemożliwia jemu aktywność towarzyską i zawodową. W drastycznych przypadkach szczególnie nasilona depresja może być nawet przyczyną samobójstwa.
Depresję trzeba leczyć. Aby jednak do tego mogło dojść, ktoś bliski choremu musi (po zauważeniu niepokojących objawów) przeprowadzić z nim wnikliwą rozmowę. Sam zainteresowany zazwyczaj nie przyznaje się do swoich cierpień przypisując je nieraz jakimś wyimaginowanym chorobom.
Objawami depresji dającymi się zaobserwować są: trwałe obniżenie nastroju (a więc przygnębienie i smutek), poczucie lęku (nieuzasadnione obawy i niepokój), zanik aktywności (spowolnienie psychoruchowe i apatia), myśli samobójcze (zniechęcenie do życia, które rodzi przekonanie, że ?życie nie ma sensu").
Inne jej objawy to: poczucie winy, niska samoocena i skłonność do samooskarżania się, poczucie beznadziejności, braku perspektyw, ahedonia (czyli niemożność cieszenia się i czerpania radości), zaburzenia snu (bezsenność, trudność zasypiania, wczesne budzenie się), zaburzenia apetytu, oziębłość płciowa, zmniejszona wydolność zawodowa, brak zainteresowań, zaniedbanie stroju, brak koncentracji uwagi, osłabienie pamięci i inne.
Wyrazem depresji mogą też być bóle głowy, brzucha oraz inne bóle (nie ustępujące nawet po podaniu środków przeciwbólowych).
Depresja może także być przyczyną wielu zaburzeń wegetatywnych (takich jak suchość w ustach, zaparcie, spadki ciśnienia, bradykardia, czyli spowolnienie czynności serca).
Istnieją skuteczne leki przeciwko depresji pozwalające nie tylko usunąć jej objawy, ale i przywrócić choremu aktywne życie. Jest to jednak ostateczność. Wcześniej należy starać się nie dopuszczać do zupełnego wyizolowania się od życia osoby cierpiącej na tę dolegliwość. Przyjacielskie pocieszenia i rady typu weź się w garść" przy stanach głębokich depresji nie pomogą. Należy raczej skorzystać z porady lekarza psychiatry.
Przy łagodnych stanach depresyjnych może pomóc kuracja ziołowa. Badania kliniczne wykazały, że wyciągi dziurawca mają bardzo korzystne działanie w przypadkach łagodnych i umiarkowanych depresji. Warto ich spróbować.