Przyszła z Azja Środkowej. Znana była już w starożytnej Persji i Grecji. Na całym świecie uprawianych jest kilkaset odmian tej rośliny. Ma silne działanie dezynfekujące, obniża ciśnienie tętnicze krwi, działa moczopędnie, poprawia przemianę materii. Oto cebula!
Cebula od wieków była używana w leczeniu i profilaktyce. Związki zawarte w cebuli mają właściwości bakteriobójcze, niszczą nawet bakterie oporne na działanie antybiotyków. Zapach i właściwości bakteriobójcze cebuli wynikają m.in. z zawartości organicznych związków siarki, które są aktywne nawet w bardzo małych stężeniach.
_________________________________
_________________________________
Cebula od wieków była używana jako lek na szkorbut, czyli ostro wyrażoną awitaminozę C. Zabierali ją w dalekie rejsy żeglarze i na dalekie wyprawy polarnicy. Choć cebula nie należy do najbogatszych pod względem zawartości witaminy C roślin, to jednak jej dostępność, łatwość uprawy i przechowywania sprawiły, że przez wieki była jednym z głównych źródeł tej witaminy.
Cebula, poza niedoborami witaminy C, może uzupełniać w organizmie człowieka niedobory witamin A, B1, B2, E, K, PP, a także wielu mikroelementów, przede wszystkim cynku - ważnego czynnika w odporności przeciwwirusowej, selenu - czynnika przeciwmiażdżycowego, fosforu - budulca kości, żelaza - składnika hemoglobiny, czerwonego barwnika krwi i podstawowego przenośnika tlenu, oraz wapnia i krzemu - odpowiadających za mineralizację kości.
Cebula wzmaga odporność organizmu na choroby, w tym także nowotworowe.
Cebulę dla celów leczniczych zbierać można przez cały okres wegetacji. W leczeniu wykorzystuje się całe świeże cebule, sok oraz liście.
Związki czynne zawarte w cebuli zwiększają ilość wydalanego moczu, obniżają ciśnienie tętnicze krwi. Obecność saponin uzasadnia stosowanie cebuli jako leku skutecznego w leczeniu suchego kaszlu. Saponiny zwiększają bowiem ilość wytwarzanej plwociny i rozrzedzają ją, co powoduje, że oskrzela mogą oczyszczać się znacznie łatwiej i skuteczniej.
Sok z cebuli może być używany jako lek w zapaleniach żył, żylakach odbytu, a także jako lek przeciwpasożytniczy. Wdychanie tego soku przynosi ulgę w katarach.
Cebula stosowana zewnętrznie jest lekiem na rany, czyraki, oparzenia i odmrożenia, a także w walce z piegami i trądzikiem. Może być przykładana na bolące miejsca w przypadkach bólów kostnych, stawowych i nerwobólów.
Przeciwwskazaniem do stosowania cebuli są ciężkie choroby nerek i wątroby, ostre choroby przewodu pokarmowego, nasilona niewydolność serca.