Twój tata przede wszystkim powinien zwrócić uwagę na jakość i ilość węglowodanów. Węglowodany w diecie chorego na cukrzycę typu II powinny stanowić około 50% energii, najważniejsze by dostarczały odpowiedniej ilości błonnika i miały niski indeks glikemiczny (poniżej 50). Tabele indeksu glikemicznego są dostępne na wielu stronach internetowych i poradnikach dla cukrzyków.
Do produktów o niskim IG zaliczamy m.in.:
(w nawiasie podałam podobne produkty o wysokim IG, których Twój tata powinien unikać)
- Chleb pełnoziarnisty IG=45 (chleb tostowy IG= 85)
- Jogurt naturalny bez cukru IG=18 (jogurt owocowy IG=36)
- Owoce cytrusowe IG=43 (Ananas IG=65)
- Surowa marchew IG= 33 (marchew gotowana IG=85)
- Kasza gryczana IG=40 (ryż klejący IG=85)
- Spaghetti al dente IG=40 (makaron gotowany na miękko IG=60)
- Płatki owsiane IG=40 (płatki kukurydziane IG=85)
Tak jak napisałam wcześniej Twój tata musi zadbać o odpowiednią podaż błonnika, około 20-30 g dziennie. Błonnik zapewnia niższy wzrost poziomu glukozy, poza tym znacząco poprawia profil lipidowy krwi oraz zmniejsza insulinooporność.
Twój tata powinien zwrócić uwagę na regularność posiłków- przynajmniej 4-5 dziennie, co 2-2,5 godziny.
Czego powinien unikać chory na cukrzycę typu II?
Przede wszystkim cukrów prostych czyli zwykłego cukru, słodyczy, napojów gazowanych, owoców, białego pieczywa, wyrobów cukierniczych.
Kolejnym składnikiem diety, który powinien kontrolować Twój tata są tłuszcze nasycone. Powinien ograniczyć spożycie tłuszczów zwierzęcych takich jak smalec, masło, tłuste mięsa. Powinien za to zwiększyć spożycie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i kwasów omega-3, których źródłem są tłuste ryby morskie, oleje roślinne, oliwa, orzechy i nasiona słonecznika oraz dyni.
W diecie osoby chorej na cukrzycę typu II zaleca się spożywanie produktów mlecznych o obniżonej zawartości tłuszczu. Spożywając produkty 0-1,5% obniżamy ilość cholesterolu i tłuszczów nasyconych w diecie. Zdecydowanie lepiej by było gdyby Twój tata spożywał produkty naturalne, a nie np. jogurty owocowe, w których jest duża zawartość cukru.
Przy cukrzycy typu II istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia, dlatego też zaleca się zmniejszenie spożycia soli. Zasada jest taka, że nie dosalamy potraw na talerzu, przyprawiamy je dużą ilością ziół i naturalnych przypraw przed podaniem- to zmniejsza potrzebę dodawania większej ilości soli.
Dieta osoby chorej na cukrzyce wymaga bardzo dużych modyfikacji, ogólne zasady można napisać, jednak z pewnością niezastąpiona będzie osobista wizyta u dietetyka lub diabetologa. Tym bardziej że dieta różni się w zależności od sposobu leczenia (rodzaj i sposób podania insuliny, jej dawka)
A co to jest właściwie ten Indeks Glikemiczny?
Pani Moniko,
dziękuję za wyczerpującą odpowiedź.
A czy dieta dla osób chorych na cukrzycę II różni się od diety dla cukrzyków z grupy I ?
Mamo Agi,
Indeks Glikemiczny to najprościej mówiąc stopień, w jakim spożycie danego produktu podnosi poziom glukozy we krwi.
Jeśli po zjedzeniu produktu cukier we krwi podnosi się szybko, to mówimy, że jego Indeks Glikemiczny (IG) jest wysoki.
Jeśli jednak poziom cukru we krwi wzrasta powoli, to Indeks glikemiczny danego produktu określamy jako niski.
Wysokość IG zależy od wielu czynników, np. sposobu przygotowania potrawy, zawartości błonnika, pozostałych składników posiłku.
Najlepiej będzie wytłumaczyć to na przykładzie.
Wspomniana przez Monikę marchew - surowa ma niższy IG niż gotowana.
Dlaczego tak jest?
Otóż strawienie surowej marchwi zajmuje nam więcej czasu, zawiera ona więcej błonnika niż gotowana - z tego powodu cukry z marchwi surowej uwalniają się wolniej i wolniej są przez nas wchłaniane.
Poziom glukozy we krwi wzrasta więc równie wolno i stopniowo.
Natomiast gotowana marchew zawiera błonnika mniej (jest on częściowo niszczony podczas gotowania), a jej cukry zostają szybko uwolnione i wchłonięte - nic więc dziwnego, że poziom glukozy we krwi także wzrasta szybko.
Pamiętajmy, ze produkty o niskim IG pozwalają dłużej utrzymać uczucie sytości, gdyż po ich spożyciu poziom glukozy nie tylko wzrasta wolniej, ale też wolniej opada.
Jest to istotne nie tylko dla cukrzyków, ale również osób stosujących diety redukujące masę ciała.
Pozdrawiam,
Anna Szczygłowska, dietetyk
Marto,
jak już wspomniała Monika, zalecenia dietetyczne dla osób chorujących na cukrzycę są dostosowywane do tego, jakie leczenie zostało podjęte.
Nie można wskazać różnic miedzy dietą w terapii cukrzycy typu 1 i cukrzycy typu 2, bo zalecenia dietetyczne będą różne dla każdego pacjenta - w zależności od jego wieku, zapotrzebowania, trybu życia i oczywiście sposobu leczenia.
Zdarza się też, że niektóre produkty zwykle eliminowane z diety są przez cześć osób bardzo dobrze tolerowane i nie ma potrzeby, by namawiać kogoś do rezygnacji z nich.
Szczegółowe zalecenia dietetyczne muszą zostać indywidualnie dostosowane do pacjenta, bo tylko wtedy właściwie spełnią swoją rolę.
Pozdrawiam,
Anna Szczygłowska, dietetyk
Cukrzyca to podobno już choroba cywilizacyjna. A jest jednak ciężką chorobą, mój wujek na nią chorował i obcięli mu przez to nogę, ale z tego co wiem to on chyba żadnej diety nie stosował. Dobrze, że dziś medycyna inaczej do tego podchodzi.
Według WHO cukrzyca, uznana już za chorobę społeczną, jest jednym z najgroźniejszych schorzeń cywilizacyjnych. Lekarze alarmują, że rozprzestrzeniająca się w bardzo szybkim tempie choroba, może stać się epidemią XXI wieku.
Cukrzyca jest zwana chorobą cywilizacyjną, gdyż rozprzestrzenia się ona w bardzo szybkim tempie i może stać się epidemią XXI wieku.
Statystyki są jednak przerażające ? na świecie z chorobą tą zmaga się około 250 mln osób (z czego ok. 30 mln osób w Europie). Za 20 lat liczba diabetyków może wzrosnąć nawet do 380 mln!
Związane z cukrzycą groźne powikłania są coraz częstszymi przyczynami zgonów. Do tej pory w Polsce cukrzyca zaatakowała blisko 2 mln Polaków, jednak zdaniem lekarzy, cierpi na nią wiele (i coraz więcej) osób, które mogą jeszcze o tym nie wiedzieć, ponieważ cukrzyca przez wiele lat swojego przebiegu może nie dawać żadnych objawów.
Z cukrzycą można żyć normalnie, lecz pod warunkiem, że przestrzega się zaleceń lekarza i zmieni dotychczasowy styl życia. Nieleczona cukrzyca uszkadza wiele narządów i ich funkcji (groźne powikłania dotyczące m.in. wzroku, nerek, mózgu, serca), a w konsekwencji może prowadzić do śmierci.
Wspomniałaś, że wujkowi obcięto nogę. Jest to jedno z wielu powikłań cukrzycy, które występują wcześniej w niekontrolowanej czy nieleczonej cukrzycy. To co wystąpiło u Twojego wujka to zespół stopy cukrzycowej - zespół zaburzeń ukrwienia i unerwienia stopy mogący doprowadzić do rozwoju owrzodzeń, deformacji stopy, infekcji a w konsekwencji do martwicy i konieczności mniejszych lub większych amputacji. Cukrzyca jest najczęstszą przyczyną nieurazowych amputacji stóp.
Załączam link do informacji na temat powikłań cukrzycy, które występują wcześniej u osób z niewyrównaną cukrzycą http://www.ochoroba.pl/2867-jakie-sa-powiklania-cukrzycy
O rany, nie sądziłam, że jest aż tyle powikłań i że jest to tak bardzo rozpowszechniona choroba. Fakt mój tata jest i otyły i źle się odżywiał. A i w aktywność fizyczną specjalnie się nie angażował. Więc nie dziwne, że i u niego rozwinęła się cukrzyca. Dobrze, że się dowiedziałam o tylu powikłaniach- pokażę je dziś tacie. Może wreszcie zacznie o siebie dbać!
Czasami przestraszenie pacjenta pozwala na jego mobilizacje do prawidłowego leczenia. A prawidłowo wyrównana cukrzyca czyli odpowiednia dieta, aktywność fizyczna i odpowiednio dobrany sposób leczenia mogą odroczyć wystąpienie tych powikłań o wiele lat.
Mój tata zachorował na cukrzycę typu II. Jakie produkty są najbardziej wskazane dla osób z taką chorobą? Czy są produkty, które powinno się całkowicie wykluczyć z diety? czy spożywanie ich w małych ilościach nie jest szkodliwe?
---------------------
Reklama - czytaj dalej poniżej