Reumatoidalne zapalenie stawów jest jedna z czestszych chorób stawów, nalezy do chorób autoimmunologicznych i jest bardzo trudna w leczeniu.

 
Objawy
Choroba gośćcowa (reumatoidalne zapalenie stawów)  objawia się między innymi bólami odczuwanymi w różnych częściach ciała. Towarzyszy im czasem niewielka gorączka i złe samopoczucie. Potocznie nazywa się je "darciem w kościach",  choć w przypadku gośćca dotyczą one raczej mięśni. Jeżeli choroba
gośćcowa ma charakter przewlekły, "darcie w kościach" mogą poprzedzać dolegliwości ze strony serca, zaburzenia pracy żołądka, nadwrażliwość wątroby, bezsenność, uczulenie na niektóre pokarmy i zapachy.

Rodzaj i czas trwania tych dolegliwości zależą  od konstytucji organizmu, wieku chorego, odżywiania, warunków pracy. Każdy większy wysiłek fizyczny może wywołać atak bólów, co ma związek z istniejącymi u chorych na gościec zaburzeniami
przemiany materii.

  Leczenie ziołami
- Bóle, które pojawiły się nagle lub zapowiedziały je znane z  samoobserwacji zwiastuny, ustąpią bardzo szybko po kilkakrotnym  zastosowaniu mieszanki ziołowej złożonej z następujących składników: strączyn fasoli i kory wierzbowej (po 30 gramów),  korzenia goryczki (10 gramów), ziele krwawnika (15 gramów). Zioła dokładnie mieszamy, 2 łyżki stołowe mieszanki zalewamy 0,5 l zimnej wody, gotujemy przez 10 minut i przecedzamy. Wywar wypijamy łykami w ciągu dnia.

- Osoby, które mają kłopoty z wydalaniem moczu, powinny  stosować następującą mieszankę: owoców jałowca (30 gramów),  korzenia wilżyny (20 gramów), ziela nawłoci (40 gramów. Zioła dokładnie mieszamy, przygotowujemy i pijemy tak samo jak wyżej. Mieszanka ma silne działanie moczopędne.

- Jeśli bólom towarzyszy podwyższona temperatura i złe samopoczucie, stosujemy mieszankę złożoną z kory wierzby, pączków topoli, kwiatu więzówki błotnej, kwiatu bzu czarnego i ziela skrzypu w równych częściach. Zioła dokładnie mieszamy, łyżkę zalewamy szklanką wrzątku, gotujemy 15 minut pod przykrywką i przecedzamy. Wywar można od razu przygotować na cały dzień (2-3 szklanki).

Leczenie zewnętrzne
W razie bardzo dokuczliwych bólów stosujemy na noc kataplazm z chrzanu, soli, mąki i octu. Ucieramy potrzebną ilość świeżego chrzanu, dodajemy doń tyle samo mąki i soli. Rozprowadzamy octem. Całość mieszamy tak długo, aż powstanie jednorodna masa, którą rozsmarowujemy na kawałku płótna, przykrywamy drugim kawałkiem, przykładamy na bolące miejsce i owijamy dobrze flanelą. Kataplazm usuwamy po upływie 2-5 godzin. Gdy okaże się wówczas, że skóra jest mocno podrażniona, smarujemy ją delikatnie wazeliną.

Dieta
Na początku leczenia wskazana jest dwudniowa głodówka. Potem należy wykluczyć z jadłospisu mięso i jego przetwory. Ograniczyć tłuszcze zwierzęce, sól i cukier. Wprowadzić dużo warzyw i niekwaśnych owoców. Dbać o wypróżnienia.