Znieczulenie zewnątrzoponowe:
Polega na blokowaniu nerwów przewodzących informacje o bólu z macicy do mózgu. Anestezjolog wstrzykuje środek znieczulający do przestrzeni międzykręgowej. Po jego zadziałaniu nie powinnaś odczuwać już żadnych bodźców bólowych od pasa w dół. Znieczulenie zewnątrzoponowe przyspiesza rozwieranie, zmniejsza stres u matki, polepsza ogólny stan dziecka, przede wszystkim w sytuacjach, w których stres rodzącej całkowicie uniemożliwia kontynuowanie porodu. Znieczulenie zewnątrzoponowe ma też swoje minusy. Zastosowanie tej metody uniemożliwia lub utrudnia kobiecie aktywne wykorzystanie skurczów w II okresie porodu, i może wydłużyć okres parcia. To zwiększa prawdopodobieństwo porodu zabiegowego (założenie vacuum lub kleszczy). Stwarza konieczność ciągłego monitorowania tętna płodu ograniczając swobodę poruszania kobiety. Wymaga też nacięcia krocza. Po porodzie kobiety mogą czasami odczuwać bóle głowy i krzyża, zaburzenia czucia i oddawania moczu.