Oddech zdrowego człowieka ma zapach lekko słodki, delikatny i przyjemny, który porównać można z zapachem kwitnących kasztanów.
Niestety, u wielu osób staje się nieprzyjemny, czy wręcz cuchnący, co jest uciążliwe zarówno dla nich samych, jak i otoczenia. Oddech taki zdarza się nie tylko u tych, którzy nie myją zębów i mają próchnicę. Zdarza się też u ludzi z chorobami migdałków, przewlekłymi zapaleniami zatok obocznych nosa, z cuchnącym nieżytem nosa, zapaleniami oskrzeli i płuc, a zwłaszcza ropniem płuc. Podobnie bywa przy chorobach przewodu pokarmowego z odbijaniem i nieżytem żołądka, zwłaszcza nadkwaśnym, przy zaawansowanej marskości wątroby, przy cukrzycy, a także u wielu palaczy tytoniu.
Nieprzyjemny oddech zdarza się także po spożyciu niektórych potraw, jak cebuli, czosnku czy po wypiciu alkoholu.
Także u osób przyjmujących leki zawierające związki arsenu, formaldehyd, olejki terpenowe oddech bywa nieprzyjemny.
W przypadkach przewlekłych zatruć związkami siarki, rtęci, fosforu, benzenem i innymi rozpuszczalnikami organicznymi oddech staje się nieprzyjemny.
U osób z zaburzeniami trawienia tłuszczów pojawia się zapach fekalny, który ustępuje dopiero po zaprzestaniu spożywania tłuszczów i mięs bogatych w tłuszcze.
Aby zwalczyć nieprzyjemny zapach z ust należy przede wszystkim zdiagnozować przyczynę jego powstawania, a następnie podjąć leczenie. Ostatnio opracowano nawet aparaturę do analizy nieprzyjemnych zapachów, ale nie jest ona jeszcze powszechnie dostępna.
W przypadku trudności ze zdiagnozowaniem przyczyny wydzielania się z ust nieprzyjemnych zapachów może zachodzić potrzeba przeprowadzenia badań w warunkach szpitalnych.