Wraz z nadejściem lata pojawiają się w mediach ostrzeżenia przed kleszczami. Są one jeszcze bardziej potrzebne we wrześniu, październiku a nawet listopadzie, kiedy kleszczy jest więcej niż w lecie.
W lasach kleszcze grupują się przy trasach wędrówek dzikich zwierząt lub na szlakach pędzenia bydła na pastwisko.
Poszczególne stadia rozwojowe kleszczy żyją na różnych wysokościach. Larwy bytują na ziemi, trawie i roślinach wysokich do 30 cm, nimfy -na roślinach zielonych i krzewach, natomiast osobniki dojrzałe usadawiają się na krzewach i liściach drzew na wysokości 1,5 , 2 metrów nad ziemią i czekają na okazję, aby spaść na przechodzącego człowieka lub zwierzę, które odtąd stanie się ich żywicielem. W ten sposób kleszcze są przenoszone nieraz na duże odległości. Kleszcz wydziela ze śliną takie substancje, które powodują, że jego przenikanie przez skórę jest dla człowieka niewyczuwalne. Trudno go też dostrzec, bo jest to dość niewielkich rozmiarów pajęczak (1,2 mm).
Kleszcze są niebezpieczne dla człowieka, bo mogą przenosić zarazki wielu chorób. Kleszcz raz zakażony nie pozbywa się zarazków, lecz stanowi ich stały rezerwuar; przekazuje je też następnym pokoleniom. Odsetek kleszczy zakażonych jest różny w różnych okolicach. Najwięcej kleszczy spotyka się w rejonach Puszczy Białowieskiej oraz w województwach pólnocno-wschodnich i północno-zachodnich.
Kleszcze przenoszą takie choroby jak: borelioza, kleszczowe zapalenie mózgu, porażenie kleszczowe.
Już w latach dwudziestych ub. w. borelioza występowała w Polsce, ale poszczególne jej stadia były opisywane jako oddzielne choroby.
Dopiero w latach 80. ub. w. naukowcy z USA stwierdzili obecność zarazków wewnątrz organizmów kleszczy i odkryli mechanizm zarażania: - w trakcie ssania krwi przez owada zarazki przenoszone są do ciała człowieka lub zwierzęcia.
Jeżeli w miejscu ukąszenia przez kleszcza pojawi się po kilku dniach niebolesny rumień o średnicy ok. 5 cm, należy zgłosić się do lekarza, aby skontrolować, czy nie jest to zakażenie borelioza. Nie należy tego odczynu mylić z zaczerwienieniem, które ma średnicę 1 a 2 cm i występuje bezpośrednio po usunięciu kleszcza ze skóry. Osoby często atakowane przez kleszcze i silnie reagujące na ich ukąszenia powinny szczególnie wystrzegać się kontaktu z tymi pajęczakami.
Leczenie w początkowym okresie choroby jest jeszcze łatwe. Późne okresy zaniedbanej choroby wymagają nierzadko leczenia szpitalnego. Objawy nie leczonej boreliozy mogą ujawniać się nawet po kilku latach. Ich postaciami są bóle stawów, bóle i zawroty głowy.