Wiadomości ogólne

Lipa jest popularnym drzewem w Polsce i całej Europie.

Działanie lecznicze

SUROWCE LECZNICZE: kwiatostan lipy. Uwaga! Zbierać należy jedynie lipę szeroko- i drobnolistną (na zdjęciu lipa drobnolistna). Nie należy zaś zbierać lipy srebrzystej (Tilia argentea), którą można poznać po srebrzystej barwie spodów liści.

WŁAŚCIWOŚCI: napotne, uspokajające, osłaniające (śluzowe), żółciopędne, poprawiające przemianę materii.

Od wieków znane jest napotne działanie lipy. Dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu przeziębień, grypy, anginy, a także w zapaleniach płuc i oskrzeli. Ponadto zawarte w kwiatach lipy związki czynne mają działanie moczopędne oraz pobudzają wydzielanie gruczołów trawiennych, zwiększając wydzielanie soku żołądkowego i żółci. Z tego powodu możemy mówić o poprawianiu procesów trawienia i przyswajania pokarmów oraz. Bogata zawartość śluzów działa osłaniająco na śluzówkę żołądka, zapobie­ga samostrawieniu.

Warto wiedzieć, że wywary z lipy mają delikatne działanie uspokajające. Dlatego może być ona z polecana osobom skarżącym się na nerwobóle, przemęczenie i wyczerpanie, na znużenie przy pracujący umysło­wej oraz na słabą koncentrację.

Z kolei wyciągi z lipy stosować możemy do płukania ust i gardła. Używane do płukania włosów wzmacniają je i zapobiegają ich wypadaniu. Dobrym pomysłem w przypadku nerwobóli i bólów kostnych są kąpiele z dodatkiem wyciągu z lipy.

Przepisy stosowania

NAPAR. Przygotowujemy go w następujący sposób: łyżkę suszonych kwiatów umieszczamy w naczyniu i zalewamy szklanką wody. Odstawiamy całość na ok. 15 minut. Po przecedzeniu pijemy w 2-3 porcjach (przy przeziębieniach, anginach, grypie). Napar dodajemy również do kąpieli kosmetycznych i leczni­czych. Warto przy grypie i przeziębieniach łączyć napar z sokiem czy naparem z malin.

ODWAR. Przygotowujemy go w proporcji 4 łyżki surowca na 1 litr wody. Gotujemy całość przez ok. 15 minut. Gdy odwar ostygnie, przecedzamy go. Używamy do płukania gardła, ust, błon śluzowych oraz dodajemy do kąpieli.

MIESZANKI ZIOŁOWE. Lipę można łączyć z ziołami o podobnym działaniu. W mieszan­kach wykrztuśnych z liśćmi podbiału i zielem pierwiosnka. W mieszankach uspokajających możemy mieszać ją z melisą i kozikiem lekarskim.

Zbiór i konserwacja

Kwiatostany zrywamy w okresie kwitnienia, czyli w końcu czerwca i lipcu. Kwiaty zrywamy na początku kwitnienia, wybierając te, które nie są przekwitnięte. Zrywamy kwiatosta­ny składające się z 3-9 kwiatów zrośniętych z podsadką.

Suszenie przeprowadzamy rozkładając kwiaty cienką warstwą na papierze w ciemnym, przewiewnym pomieszczeniu. Suszenie powinno być przeprowadzana w temperaturze do 40°C.

Po wyschnięciu surowiec przechowujemy w zamknię­tych szczelnie pudełkach.

Substancje lecznicze

Kwiat lipy zawiera: olejek eteryczny, związki śluzowe, flawonoidy, fitosterole, trójterpeny oraz kwasy organiczne.