Wiadomości ogólne
Wrzos rośnie w całej Europie. Występuje zwykle na gorszych glebach. Kwitnie różowofioletowymi, a niekiedy białymi kwiatami pod koniec sierpnia i w początku września, a przez cały rok jest zielony.
Działanie lecznicze
SUROWCE LECZNICZE: kwiaty i ziele wrzosu.
WŁAŚCIWOŚCI: moczopędne, żołądkowe.
Obecność flawonoidów sprawia, że wrzos działa moczopędnie. Zawarty w nim olejek eteryczny znosi skurcze mięśni gładkich jelit i dróg moczowych. Wrzos można też z powodzeniem wykorzystywać w przewlekłych zakażeniach dróg moczowych, ponieważ glikozyd arbutyna ma właściwości dezynfekujuące, niszcząc nawet bakterie oporne na antybiotyki.
Właściwości moczopędne wrzosu są cenne również w leczeniu kamicy moczowej, a zwłaszcza w przypadkach rzadkich rodzajów kamicy, jak cystynowa i ksantynowa. Warto jednak pamiętać, iż dla pełnego działania leczniczego wrzosu, trzeba jednocześnie spożywać związki, po których mocz będzie alkaliczny.
Ze względu na zawartość garbników, wrzos używa się w leczeniu chorób przewodu pokarmowego (biegunki, stany zapalne w przewodzie pokarmowym). Może być także stosowany do zapobiegania nadmiernej fermentacji w jelitach. Jest cennym lekiem w nieżytach niedokwaśnych żołądka oraz w przypadkach braku łaknienia.
Substancje gorzkie wchodzące w skład wrzosu pobudzają czynności wydzielnicze żołądka, w konsekwencji poprawiając trawienie. Wrzos można stosować w chorobach wątroby i dróg żółciowych.
Bogactwo w krzem i potas sprawiają, że wrzos może być
cennym lekiem w walce ze starością i przedwczesnym starzeniem się tkanki
łącznej oraz we wszelkich procesach regeneracji w organizmie. Wrzos można stosować
w dolegliwościach stawowych i kostnych, w gośćcu przewlekłym postępującym.
Przepisy stosowania
ODWAR Z KWIATÓW - 1 łyżkę suszonych kwiatów wrzosu zalać szklanką wody i gotować przez 3-5 minut. Po przecedzeniu pić 2-3 razy dziennie w przypadkach chorób układu moczowego. W dolegliwościach przewodu pokarmowego odwar z wrzosu należy pić pół godziny przed posiłkiem.
MIESZANKI ZIOŁOWE. Mieszanka moczopędna: wrzos, ziele marzanki, znamię kukurydzy, ziele połonicznika, kwiat chabru, owoce włoskiego kopru, kwiaty pierwiosnka, kwiaty wiązówki, liście brzozy - mieszamy ze sobą w równych proporcjach. 1 łyżkę mieszanki zalewamy 1 szklanką wrzątku. Pijemy w 2-3 porcjach w ciągu dnia.
Mieszanka dla poprawy trawienia: poza wrzosem możemy dodać - ziele drapacza lekarskiego, ziele dziurawca, korzenie mniszka, liście mięty pieprzowej, ziele krwawnika, korzenie arcydzięgla, kłącza tataraku, i koszyczki rumianu szlachetnego. (Sposób przygotowania jak wyżej).
HERBATKI.
Medycyna ludowa poleca wiosenne herbatki wzmacniające. Przyrządza się je z
kwiatów wrzosu, którego używa się taką ilość, aby barwa herbatki była lekko czerwona.
Zbiór i konserwacja
Kwiaty
i ziele zrywamy na początku kwitnienia, ścinając w połowie wysokości
niezdrewniałe pędy. Suszyć należy w miejscach przewiewnych lub w suszarniach,
jednak w temperaturze nie wyższej niż 40°C.
Substancje lecznicze
Wrzos zawiera duże ilości garbników, flawonoidy, olejek eteryczny, związki gorzkie, kwasy organiczne, glikozyd - arbutynę i sole mineralne (głównie związki krzemu i potasu).