Utrata partnera życiowego | Ochoroba.pl
28.03.2024 Dziś imieniny Anieli, Kasrota, Soni

Wiedza użytkowników: wypadki

Utrata partnera życiowego

avatar
Autor:
Wiek:
40 lat
Miasto:
warszawa
Płeć:
kobieta
Jestem:
nie związana/y ze służbą zdrowia
image

Po utracie partnera korzystne może być odizolowanie się od pewnego typu ludzi. Należy się strzec szczególnie niepożądanych i niespecjalnie lubianych "pocieszycieli". Zazwyczaj nie mają dobrych zamiarów, a raczej starają się wykorzystać okres słabości, nagabując o sprawy prywatne i osobiste, nierzadko nawet myślą o zysku finansowym.
Co się dzieje po utracie partnera? Bezpośrednia reakcja na wiadomość o śmierci partnera zazwyczaj bywa różna, także sposób radzenia sobie z taką sytuacją jest u każdego człowieka inny. Ogólnie rozróżnia się 4 fazy żałoby i traktowane są jako normalne. Pierwsza faza to szok, osoba która utraciła partnera "nie może pojąć" tego co się wydarzyło; bywa tez, że wypiera i zaprzecza stratę, zajmując się rutynowymi czynnościami, np. sprzątanie. Faza trwa zazwyczaj kilka godzin do tygodnia na przemian z wybuchami intensywnego żalu lub złości.
Faza druga to reakcja, którą wypełnia roztrząsanie powodów śmierci, branie na siebie winy za przykre momenty współżycia i przede wszystkim tęsknota.

Może się ona nawet przerodzić w poczucie, że jest on faktycznie obecny, szczególnie tej fazie towarzyszy niemożność myślenia o przyszłości i uczucie zatrzymanego czasu, jest ona procesem przyzwyczajenia się do nowej rzeczywistości, mimo chęci od niej ucieczki. Trwa od kilku miesięcy do kilku lat.
Faza trzecia przechodzi stopniowo jest to okres regeneracji i powolnej akceptacji, utrata nie jest odczuwana tak często i tak silnie. Zaczynają działać mechanizmy obronne i pojawiają się myśli o "zajęciu się sobą"
Faza czwarta i ostatnia jest mniej lub bardziej wyraźną reorganizacją. Teraz osoba opuszczona przez zmarłego jest już zdolna z dystansu oceniać wspólne życie i jest w stanie zwrócić się w stronę nowych kontaktów.
Jak pogodzić się z utratą partnera życiowego? Ważne jest, aby fazy żałoby miały zdrowy przebieg i zakończenie, żałoba nie może stać się przyzwyczajeniem! pierwszym wyznacznikiem "zdrowej" żałoby jest: 1) akceptacja utraty - należy dawać wyraz emocjom, nie wypierać ich, izolacja nie jest wskazana. 2) Odnalezienie siebie na nowo - trzeba dopuścić do siebie myśl, że jest się wdową lub wdowcem, a co za tym idzie przebudować stare funkcjonujące zachowania, które stały się naszym przyzwyczajeniem. 3) postawienie sobie nowych celów - przyjęcie nowych ról, wdowiec być może będzie musiał się nauczyć prowadzić gospodarstwo, a wdowa natomiast wyrównać utratę środków utrzymania.



Na ten temat:


Wiedza użytkowników:

badania (64)
choroby (416)
ćwiczenia (13)
diety (50)
intymnie (61)
leczenie (117)
lekarze (9)
leki (64)
operacje (10)
placówki (10)
porady (409)
prośby (1)
przepisy (58)
urazy (18)
wypadki (32)
zabiegi (36)




Realizacja stronki: openBIT